Goed voorbereid of toch niet?
“Focus op je ademhaling, dit is één van de weinige dingen tijdens de bevalling waar je controle over hebt.” Check, opgeslagen in mijn gedachten én minstens vijf keer verteld tegen mijn man. “Zorg dat je vluchtkoffer uiterlijk in week 36 op orde is. Denk hierbij aan kleding voor de baby, een knuffeltje, comfortabele kleding om in te bevallen, een flesje water en iets te eten.. en o ja: warme sokken!” Ja, voor de bevalling was ik tot in de puntjes voorbereid. Hier werd ook enorm op gehamerd tijdens de bijeenkomsten van de vloskundige. Eerst ging het vooral over de zwangerschap zelf, maar over de helft van de zwangerschap was de bevalling de focus van deze zwangerschapsgroep. Oké, één bijeenkomst ging over borstvoeding, maar dat was het dan ook.
“Ik had mij zó goed voorbereid voor de bevalling, maar had mij eigenlijk heel weinig ingelezen over de eerste weken als kersverse moeder.“
Éénmaal onze prachtige, gezonde zoon in mijn armen, na een bevalling waarin inderdaad mijn lichaam volledig haar eigen gang ging, bleek dat de bevalling maar het beginpunt was van alle nieuwe kennis die je nodig hebt over het moederschap. Ik had mij zó goed voorbereid voor de bevalling, maar had mij eigenlijk heel weinig ingelezen over de eerste weken als kersverse moeder. Ja, alle kleding lag netjes klaar op maat en de kinderkamer was compleet ingericht. Alle afvinklijstjes waren ernaast gehouden en alle benodigdheden had ik in huis. Tenminste, dat dacht ik.
Ik had inderdaad een veilige maxi-cosi klaarstaan, een thermometer voor mijzelf én voor de baby in huis en zelfs een klein straalkacheltje stond keurig opgesteld naast de commode. Ja, zo blijft onze kleine overal lekker warm de eerste dagen in onze grote wereld. Natuurlijk had ik zeker ook aan mijzelf gedacht, de voedingsbh’s en de inhoud van mijn kraampakket lagen ook al weken van te voren netjes in mijn ladekast. De inhoud van het kraampakket had ik ook uitgebreid bekeken: matrasbeschermers, onderleggers, gaaskompressen, kraamverband.. Ja logisch, kraamverband, voor de dag de je bevallen bent! En misschien voor de één of twee dagen daarna?
“Je kunt wel 4 tot 6 weken vloeien. Of je nu een keizersnede hebt gehad of dat je vaginaal bent bevallen, maakt niet uit.“
“Je kunt wel 4 tot 6 weken vloeien. Of je nu een keizersnede hebt gehad of dat je vaginaal bent bevallen, maakt niet uit.” Wauw, verbluft luisterde ik naar mijn kraamverzorgster. Dat had ik dus even niet gedacht! En.. waarom heeft niemand mij dit verteld voor de tijd? “Dan heb ik toch nooit genoeg aan dat ene pakje kraamverband in mijn kraampakket?”, vroeg ik verbluft aan de lieve kraamverzorgster die een kopje warme thee naast mijn bed zette. “Inderdaad, daar heb je waarschijnlijk niet genoeg aan. Het kan ook zijn dat je maar 2 weken vloeit en het vloeien kan ook na een week afnemen naar de mate bloed die je prima op kan vangen met een plus maandverband.” Pfhoe.. Nou ja.. Niks aan te doen! Ik pakte mijn kopje warme thee en keek verliefd naast mij: onze zoon lag vredig in zijn wieg te slapen.
“Na 2 weken kraamverband en 1 week maandverband, merkte ik dat mijn vagina dit niet meer leuk vond.“
Na 2 weken vloeide ik inderdaad nog steeds en was ik al zeker 4 pakken kraamverband verder. Onderhand werd ik ook wel zat van dat warme, broeierige verband wat zeker vier keer zo dik was als normaal maandverband. Het vloeien nam af en ik stapte over naar maandverband. Ook daar had ik niet genoeg van in huis, dus stuurde ik mijn man met de vraag “Wil je naast dat pakje gerookte zalm ook een paar pakjes maandverband plus meenemen?” naar de supermarkt. “Wel de dikke variant hoor!” schreeuwde ik hem nog na. Even later kwam hij terug en gooide hij twee pakken inlegkruisjes op mijn bed. “Je bedoelde deze toch?”, vroeg hij onzeker. Tja.. daar kan je ook niet boos om worden. Dan maar even mijn vriendin appen die toch morgen langskomt.
Na 2 weken kraamverband en 1 week maandverband, merkte ik dat mijn vagina dit niet meer leuk vond. Ik had énorm behoefte aan een gewoon en bovenal ademend onderbroekje. Maar goed, het moet maar even.
“Ik had nooit gedacht dat ik daar zo énorm aan toe was.“
Die middag kwam mijn tante rustig de kamer binnen. Stil en tegelijkertijd enthousiast keek ze naar de slapende baby in mijn armen. “Wat een prachtig jongetje!”, zei ze trots. Met haar napratende over de ongemakken van de bevalling én erna, kwam zij met een gouden tip. Of ik wel eens van menstruatieondergoed had gehoord? Nou, nee! Vertel meer! Ze liet mij vervolgens de webshop van Volcare zien. Zelf gebruikt ze deze onderbroekjes voor tijdens het sporten. Zo enthousiast als ik was, bestelde ik meteen een hoog katoen model, een Invisible slip en toch ook maar die twee zwarte katoenen modellen met kanten rantje.
Eenmaal de producten in huis, wat overigens keurig snel werd geleverd, kwam daar letterlijk die verademing. Na 3,5 week broeierig kraam- en maandverband, was daar het ondergoed van Volcare. Alsof je een normale onderbroek aan hebt. Ik had nooit gedacht dat ik daar zo énorm aan toe was.